H
τρικομματική
κυβέρνηση σε συνεργασία με ΔΝΤ-ΕΕ
κλειδώνει νέο πακέτο των 11,5 δις που
περιλαμβάνει τις περικοπές στους μισθούς
και στις συντάξεις, υπογράφει την
εξαθλίωση και το κατακρεούργημα του
κοινωνκού ιστού με τη μείωση των
κοινωνικών επιδομάτων, εισαγάγει τον
τομέα της υγείας σε κατοχικά χρονικά(με
τις μειώσεις φαρμακευτικών δαπανών
κ.α.) και την παιδεία σε ένα επιχειρηματικό
project.Η
εφαρμογή των παραπάνω επενεργεί
ελλειματικά στο εισόδημα των οικογενειών
μας οι οποίες δίνουν κάθε προσπάθεια
για να παρέχουν στα παιδιά τους τη
μόρφωση που τους αξίζει στα πλαίσια της
δημόσιας και δωρεάν παιδείας που τα
τελευταία χρόνια όλο και συρρικνώνεται.
Συγκεκριμένα
οι δαπάνες για την παιδεία στις αρχές
του έτους είχαν προβλεφθεί να είναι το
3,39% του συνολικου προυπολογισμού και
ειδικότερα για τα Τ.Ε.Ι. 289.989.000(το 2011 ήταν
353.280.431).Με την ψήφιση του νέου πακέτου
δεν τηρείται ο αρχικός προυπολογισμός
και θα γίνουν νέες περικοπές από τον
ήδη μειωμένο προυπολογισμό με αποτέλεσμα
το 2012 να κλείσει με ένα ποσοστό της τάξης
κάτω του 3% που δαπανήθηκε για την παιδεία,
όταν πριν από 5-10 χρόνια λάμβαναν μέρος
αγώνες με κύριο στόχο τη διεκδίκηση του
10% για την παιδεία.
Ειδικότερα
στα πανεπιστήμια και στα Τ.Ε.Ι. της χώρας
άμεσοι δέκτες των εφαρμοστικών νόμων
είναι οι φοιτητές και οι καθηγητές.Έτσι
και στο Τ.Ε.Ι. Λάρισας οι καθηγητές, όπως
και σε όλα τα Τ.Ε.Ι., έχουν υποστεί μειώσεις
στους μισθούς που ξεκινούν από 5% και
φτάνουν μέχρι το 30%.Παράλληλα έχουν
αυξηθεί οι ώρες διδασκαλίας τους καθώς
το Τ.Ε.Ι. υπακούοντας στις ανέλπιδες
προσταγές του Υπουργείου Παιδείας δεν
έκανε τις προσλήψεις των καθηγητών που
απαιτούσαν οι ανάγκες.Η εξέλιξη αυτής
της κίνησης είναι να στοιβάζονται οι
φοιτητές και να δημιουργούνται υπεράριθμα
τμήματα σε εργαστήρια και θεωρίες
ακόμα.Η κατάσταση αυτή
δεν αντιπροσωπεύει ούτε τις θυσίες των
γονιών μας αλλά και ούτε την εικόνα μιας
ευρωπαικής χώρας.
Μετά
την άρνηση του υπουργού οικονομικών
κ.Στουρνάρα να διαπραγματευτεί τα
αιτήματα των καθηγητών των Τ.Ε.Ι. στη
συνάντηση της 3/9/2012 οι καθηγητές καλούνται
να πάρουν θέση εναντίωσης στα μέτρα που
απορρέουν από το μνημόνιο και τους
εφαρμοστικούς νόμους μέσα από τα
συλλογικά τους όργανα και να δράσουν
οικουμενικά προς την ανατροπή της
αμείλικτης πολιτικής μέσα από απεργίες
και κινητοποιήσεις στο επόμενο χρονικό
διάστημα.
Πλάι
στις μελλοντικές αυτές δράσεις των
καθηγητών πρέπει να βρεθεί ο άλλος
τομέας που πλήττεται σήμερα στα Τ.Ε.Ι.,
οι φοιτητές, οι οποίοι καλούνται μέσα
από τις γενικές τους συνελεύσεις να
βγάλουν τις αποφάσεις των φοιτητικών
συλλόγων τους και να καθοριστεί η μορφή
της δράσης και ο τρόπος του αγώνα.
