Καταρρέει ο νόμος Διαμαντοπούλου!

Μεγάλη νίκη για το φοιτητικό κίνημα, καθώς επισήμως -με υπογραφή Μπαμπινιώτη- τίθεται εκτός εφαρμογής ο ν.4900/11 για τα πανεπιστήμια. 

Σήμερα το πρωί ο υπ. Παιδείας, Θρησκευμάτων και διά βίου Μάθησης, Γιώργος Μπαμπινιώτης, υπέγραψε τη διεξαγωγή εκλογών για την ανάδειξη κοσμητόρων και προέδρων τμημάτων σχολών, σύμφωνα με το παλιό σύστημα, που προβλέπει τη συμμετοχή φοιτητών. Το γεγονός αυτό αποτελεί την πρώτη πράξη τέλους για τις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, που σκοπό είχαν τη διάλυση του κοινωνικού χαρακτήρα του πανεπιστημίου και τη δημιουργία ευέλικτων αναλώσιμων εργαζομένων.

Οι αλλαγές της Διαμαντοπούλου

Ο ν.4900/11 ψηφίστηκε, εν κρυπτώ τέλη Αυγούστου, με ευρεία συναίνεση και πανηγυρικές τυμπανοκρουσίες των κομμάτων του μνημονίου (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ)  και αναιρεί με συνοπτικές διαδικασίες το δημόσιο χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, θέτοντας άμεσα ταξικούς φραγμούς στην πρόσβαση και τη φοίτηση. Παράλληλα, η εφαρμογή του θα σήμανε το τέλος τόσο του αυτοδιοίκητου, με την εισαγωγή εξωπανεπιστημιακών προσωπικοτήτων, όσο και της συνδιοίκησης, μέσω του αποκλεισμού των φοιτητών.

Αντιδράσεις σε όλη την Ελλάδα

Απέναντι στο νέο νόμο πλαίσιο φοιτητές, καθηγητές, εργαζόμενοι ύψωσαν καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς κινηματικές αντιστάσεις, ώστε να εμποδίσουν στην πράξη τη λειτουργία του νόμου. Πριν την έναρξη της εξεταστικής περιόδου, περισσότεροι από 300 φοιτητικοί σύλλογοι πανελλαδικά έδωσαν αγώνα για την προάσπιση των κεκτημένων δικαιωμάτων όλης της κοινωνίας σε δημόσια και δωρεάν παιδεία. Μέσα από τις κατειλημμένες σχολές, τις διαδηλώσεις και το μπλοκάρισμα των Συμβουλίων Διοίκησης, ο φοιτητικός κόσμος έναν χρόνο τώρα δεν σταμάτησε να παλεύει την ακύρωση του νόμου.

Μπαμπινιώτης vs Διαμαντοπούλου

Από τις πρώτες μέρες της ανάληψης των καθηκόντων του, ο Μπαμπινιώτης, κάτω από την πίεση φοιτητών και πανεπιστημιακών, έδειξε την απροθυμία του να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις, απειλώντας με παραίτηση αν οι προϋπολογισμοί των ΑΕΙ για το 2012 δεν αποδεσμευθούν  από την εκλογή των συμβούλων των διοικητικών συμβουλίων. 

  πηγή:www.left.gr

Το δίκιο το έχουμε μαζί μας! Και το ξέρουμε…(Γ.Ρίτσος)

Βρισκόμαστε ένα μήνα πριν τις φοιτητικές εκλογές και εν μέσω των περικοπών ωρομισθίων, της απόλυσης καθηγητών,της δημιουργίας υπεράριθμων τμημάτων (πράγμα που κάνει αδύνατη τη μεταφορά της γνώσης στους φοιτητές) και της μείωσης των ωρών διεξαγωγής του μαθήματος, οι παρατάξεις ΔΑΠ-ΠΑΣΠ συνεχίζουν να προκαλούν τους φοιτητές και να μην καλούν σε Διοικητικά Συμβούλια και Γενικές Συνελεύσεις.Οι φοιτητές πλήττονται άμεσα από αυτή την κατάσταση καθώς δεν δίνεται η δυνατότητα να ακουστεί σύσσωμη η φοιτητική κατακραυγή για τα δυσβάσταχτα αυτά μέτρα τα οποία έχουν κατακερματίσει το εισόδημα των οικογενειών τους.

Οι φοιτητές τώρα πρέπει να δράσουν πιο μαζικά από ποτέ ενάντια σ'αυτές τις παρατάξεις που απλά παρίστανται στο Τ.Ε.Ι. Λάρισας παίζοντας το ρόλο της παθητικής μαριονέτας στα πράγματα, χωρίς να δραστηριοποιούνται ουσιαστικά προς την κατεύθυνση επίλυσης σοβαρών προβλημάτων που απασχολούν τους σπουδαστές.

Εμείς ως φοιτητές πρώτα και μετά ως μέλη της ΑΡ.ΕΝ. έχουμε την ιστορική ευθύνη να αντιδράσουμε ενάντια στις πολιτικές των μνημονίων, τις οποίες οι παρατάξεις ΠΑΣΠ&ΔΑΠ εκφράζουν & εκπροσωπούν.

Απαιτούμε την άμεση διεξαγωγή Δ.Σ. και Γενικών Συνελεύσεων προκειμένου να ακουστεί η φωνή των φοιτητών!

Ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε υπερασπιστές των φοιτητικών δικαιωμάτων.

                    Στις φοιτητικές εκλογές…

         ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ-ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ-ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ

                    ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΟΤΗΤΑ

      ΑΣ ΑΚΟΥΣΤΕΙ Η ΛΑΙΚΗ ΟΡΓΗ ΚΑΙ Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ 

                        ΦΟΙΤΗΤΩΝ !                            

                                    

                                         Ή εμείς Ή αυτοί

Φοιτητικές Εκλογές 2012-Ορίστηκε στις 16 Μαΐου

Στις 16 Μαΐου ορίστηκε τελικά   η ημερομηνία των φοιτητικών εκλογών.

Καλό ταξίδι Δημήτρη Μητροπάνο!

Μια από τις σπουδαιότερες πηγαίες λαϊκές φωνές, ένας μοναδικός άνθρωπος και καλλιτέχνης, ο Δ. Μητροπάνος έφυγε το πρωινό της Τρίτης 17 Απριλίου από κοντά μας.

 Γνήσιος, απέριττος, δωρικός, ο Δ. Μητροπάνος ερμήνευσε  υπέροχα λαϊκά τραγούδια που όλοι  έχουμε αγαπήσει, ανεπανάληπτα σπαραχτικά ζεϊμπέκικα, τραγούδια μεγάλων δημιουργών, απρόβλεπτες μπαλάντες και ξεχωριστές σύγχρονες λαϊκότροπες δημιουργίες.

Γεννημένος στα Τρίκαλα, ο Δημήτρης Μητροπάνος θα γνωρίσει από παιδί τη λύσσα του αστικού κράτους κατά των κομμουνιστών και των οικογενειών τους και θα έλθει στην Αθήνα σε πολύ νεαρή ηλικία έχοντας στις αποσκευές του τη λατρεία του για το τραγούδι.

Εντελώς τυχαία τον άκουσε να τραγουδά ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης και μέσω αυτού θα χτυπήσει την πόρτα της εταιρείας «Κολούμπια», όπου και δάσκαλός του στάθηκε ο Γιώργος Ζαμπέτας, στον οποίο όπως ο ίδιος είπε χρωστάει πάρα πολλά.

 Εκτοτε ξεκινά μια 40χρονη πορεία στο ελληνικό τραγούδι, κύριο χαρακτηριστικό της οποίας ήταν η διάρκεια, η ερμηνεία σε ορισμένους δίσκους - σταθμούς της δισκογραφίας, αλλά και η ερμηνεία μιας σειράς λαϊκών τραγουδιών που αναμφίβολα κατατάσσουν τους συντελεστές τους και βέβαια τον Δημήτρη Μητροπάνο στους λαϊκούς βάρδους.

 

• Αν έκλεινε κάποιος σε ένα πακέτο πέντε-δέκα μελωδίες που να θυμίζουν Ελλάδα, μία απ' αυτές θα ήταν τα ζεϊμπέκικα του Μητροπάνου. Αν ήθελε κάποιος να εξηγήσει τι εννοούμε όταν λέμε απλός, γνήσιος και καθαρός λαϊκός τραγουδιστής θα μίλαγε για τον Μητροπάνο. Ο μεγάλος Έλληνας τραγουδιστής δεν χρειάζεται συστάσεις σε κανένα κοινό. Ούτε σε εκείνους που ακούνε έντεχνα, ούτε στους άλλους που απορρίπτουν τα λαϊκά, ούτε στους ροκάδες, ούτε στους εναλλακτικούς. Τον Μητροπάνο τον ξέρουν όλοι. Ξέρουν τα τραγούδια του, αναγνωρίζουν την φωνή του.

• Άνθρωπος ανοιχτός για όποιον τον γνωρίσει πρώτη φορά, φιλόξενος και ευγενικός. Με εκείνη τη βαθιά και βαριά φωνή εξηγεί με πάθος τις απόψεις του για όλα τα θέματα. Γιατί ενδιαφέρεται για όλα και, κυρίως, για όσα συμβαίνουν στη χώρα μας. Είναι κι αυτός θυμωμένος, επικριτικός με τους πολιτικούς, με τις υποσχέσεις, με τις χαμένες ελπίδες. Σου δίνει την εντύπωση ότι θέλει να μιλήσει μόνο γι' αυτά. Ολοκληρώνοντας μια τέτοια κουβέντα φεύγεις με την πεποίθηση ότι αν η οργή του ήταν μελωδία θα ήταν ένα βαρύ βαρύ ζεϊμπέκικο.Παρακάτω αναδημοσιεύμουμε μια από τις τελευταίες και εφ' όλης της ύλης συνεντεύξεις του Δημήτρη Μητροπάνου.

 Παρακάτω αναδημοσιεύουμε μια από τις τελευταίες και εφ' όλης της ύλης συνεντεύξεις του Δημήτρη Μητροπάνου.Η εν λόγω συνέντευξη δόθηκε από τον μεγάλο λαϊκό τραγουδιστή τον περασμένο Φεβρουάριο στη δημοσιογράφο Κατερίνα Ζάννη για το site aixmi.gr

Είστε θυμωμένος με αυτό που ζούμε σαν Έλληνες;

Χρόνια είμαι, δεν είμαι τώρα. Απλώς τώρα μαζεύτηκαν πολλά.

Τι σκέφτεστε;

Ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Αλλά αυτό που με εξοργίζει αφάνταστα είναι ότι παίζουν με τη νοημοσύνη μου. Είναι όλοι τους θρασείς. Τις προάλλες άκουγα τον Παπανδρέου που έλεγε πως όταν μας είπε «λεφτά υπάρχουν» δεν εννοούσε αυτό που εννοούσαμε εμείς. Το θέμα είναι ότι καταλάβαμε αργά τι εννοούσε. Τα είχε κανονίσει όλα από πριν με το ΔΝΤ. Ο λαός, όμως, με αυτό το «λεφτά υπάρχουν» τον τίμησε, του έδωσε 160 βουλευτές. Μπορούσε να κάνει ένα νόμο στη Βουλή, να τον περάσει και να πάρει τα λεφτά από αυτούς που έχουν, αυτό που προσπαθεί σήμερα να μας πείσει ότι τέλοσπάντων εννοούσε και να τελείωνε το πράγμα. Απλά δεν είχε διάθεση. Η μόνη διάθεση που είχε ήταν να τα πάρει από το ΔΝΤ και μετά δεν τον ενδιέφερε τι θα γίνει. Γιατί και τότε που τέθηκε θέμα πτώχευσης ας το συζητάγαμε. Εξάλλου και τώρα θα πτωχεύσουμε. Η διαφορά είναι ότι τώρα θα μας ζητήσουν να υποθηκεύσουμε την Ακρόπολη, τα νησιά, τους φυσικούς πόρους μας. Όλα, τα πάντα. Τώρα η πτώχευση θα είναι και αρπαγή.

Μόνο η κυβέρνηση των τελευταίων δύο ετών ευθύνεται για την κατάσταση;

Όχι βέβαια. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ευθύνεται γιατί, ενώ η προηγούμενη κυβέρνηση έκανε χιλιάδες πράγματα και παραλείψεις, πήγε να κάνει και ένα καλό. Πήγε να ανοίξει τη συνεργασία με τη Ρωσία στο θέμα των πετρελαίων. Ο Γιωργάκης άνοιξε την πόρτα στην Αμερική, με το ΔΝΤ, να μπει μέσα και αν μη τι άλλο ξέρουμε ότι, όπου έβαλε το χεράκι του το ΔΝΤ, οι χώρες καταστράφηκαν. Όπου το έδιωξαν είδαν άσπρη μέρα. Να 'ναι καλά το παλικάρι, τον ευχαριστούμε πάρα πολύ, άντε αύριο μεθαύριο να κάνει κι άλλα καλύτερα. Και τον έχουν ακόμα και συζητάνε. Έπρεπε να τον πετάξουν κλωτσηδόν έξω...Έλεος!

Ο ίδιος μιλώντας στα μέλη του κόμματος του είπε ότι η κυβέρνηση έζησε τα πάντα μέσα σ' αυτά τα δύο χρόνια.

Φυσικά ο πολίτης δεν τον αφορά, δεν ενδιαφέρεται. Παίρνει και αυτό το θλιμμένο ύφος. Ποιον κοροϊδεύει; Αλλά τα βάζω και με εκείνους που είναι δίπλα του. Δηλαδή, δεν είναι δυνατόν ο Βενιζέλος να μην τον είχε καταλάβει. Ο Βενιζέλος έχει μυαλό να πουλήσει όλη την Ελλάδα και να του περισσέψει κι άλλο. Δεν είναι δυνατόν να μην κατάλαβε με ποιον έχει να κάνει. Και τόσοι άλλοι εκεί μέσα. Δεν ξέρουν ότι δεν υπάρχει Γιωργάκης; Ότι είναι από πίσω τα αδέλφια του; Εδώ έχει βουίξει ο κόσμος όλος ότι έχουν ποντάρει στην χρεοκοπία της Ελλάδας.

Που θα τον κατατάξει, πιστεύετε, η Ιστορία;

Νομίζω δεν θα τον αναφέρει καν. Κάτι τέτοιους δεν πρέπει καν να τους αναφέρεις. Να αναφέρει η Ιστορία τι; Ότι πούλησε τη χώρα του;

«ΚΚΕ είμαι, αλλά δεν έχει προτάσεις»

Η Αριστερά γιατί δεν βγάζει ηγέτες;

Γιατί περιμένει να μεγαλώσουν...

Είναι ανέφικτα αυτά που πρεσβεύει;

Συγνώμη, για ποια Αριστερά μιλάμε; Ποια είναι η Αριστερά; Είναι το ΚΚΕ που έχει έναν δρόμο δικό του, είναι ο Τσίπρας που τον πήραν, τον έβαλαν κι επειδή έπιασε 18% αρχίσανε και του τραβάγανε το χαλί οι ίδιοι που τον βγάλανε; ΚΚΕ είμαι εγώ, δεν έχω καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά αυτά βλέπω. Τώρα έχουν γίνει δέκα κόμματα. Πώς να μαζευτούν όλοι αυτοί; Πότε μαζεύτηκαν; Μαζεύονται τη μια μέρα και την άλλη είναι σκορποχώρι. Το ΚΚΕ σου λέει «είμαι εδώ κι έχω αυτή τη στάση». Με γεια του με χαρά του, τι να κάνουμε;

Πως τοποθετούνται στο σήμερα και στην Ελλάδα οι βασικές αρχές του κομμουνισμού;

Δεν πιστεύω όπως τις τοποθετεί σήμερα το ΚΚΕ, αλλά να σας πω κάτι; Είμαι 64 ετών. Δεν έχω επιλογές. Δεν βλέπω κάτι άλλο που να πηγαίνει, κάτι να γίνεται. Έχεις ένα ΚΚΕ στον κόσμο του. Δηλαδή, ποια καλύτερη εποχή θα έπρεπε να περιμένει το ΚΚΕ για να έχει 20% για πλάκα; Όλοι δουλεύουν για το ΚΚΕ και το κόμμα φοβάται μην πάει πάνω από 8% γιατί θα υπάρχει πρόβλημα. Πάνω από 8% πρέπει να έχεις ιδέες, προτάσεις...δε θα μείνεις στο «η πλουτοκρατία και η πλουτοκρατία». Έλεος, ήμουν με κοντά παντελονάκια και κοντεύω να δω τα ραδίκια ανάποδα. Αυτή είναι η πλουτοκρατία. Εσύ τι κάνεις;

Σας ζήτησαν ποτέ να πολιτευτείτε;

Δεν υπήρχε περίπτωση. Το είχα ξεκάθαρο από την αρχή. Καταρχήν δεν μπορώ να λέω ψέματα. Και δεν θα με πείσει εμένα κανένας ότι η Αριστερά δε μας έχει πει ψέματα.

Ο κόσμος αντιδρά, διαμαρτύρεται. Το καλοκαίρι είχαμε μια μαζική διαμαρτυρία αλλά τώρα μοιάζει να έχει απλωθεί μια απογοήτευση, μια εξάντληση...

Εγώ έχω πει ότι θα δούμε αίμα. Άσχημο μεν, αλλά έτσι θα γίνει. Δεν γίνεται. Και να βγαίνουν να λένε ότι πήραν άλλα 60 εκ. τα κόμματα ενώ κόβουν το ρεύμα στους ανθρώπους, κόβουν τη σύνταξη στα 300 ευρώ. Κάποιος θα τρελαθεί, κάποιου το παιδί δε θα έχει να φάει, δεν ξέρεις πώς θα του γυρίσει το μυαλό.

«Υπουργοί δεν τολμάνε να ρθουν στο μαγαζί»

Τι σας λέει ο κόσμος που έρχεται στο μαγαζί; Ή είναι άλλος κόσμος αυτός;

Ο κόσμος που έρχεται στο μαγαζί έρχεται για να διασκεδάσει, να φύγει από τα προβλήματα.

Έχετε εικόνα και άποψη για την κατάσταση που ζει μεγάλο μέρος του πληθυσμού σήμερα, αλλά τις ημέρες που εμφανίζεστε στο μαγαζί βλέπετε ότι υπάρχει και μια άλλη Ελλάδα. Αυτών που πάνε στα μπουζούκια, πληρώνουν, πετάνε λουλούδια...

Αυτοί που λένε ότι τα μπουζούκια είναι γεμάτα δεν πάνε στα μπουζούκια. Παλιά συνέβαινε αυτό. Τώρα όχι. Σε λίγο θα κλείσουν. Όλα θα κλείσουν, δεν θα υπάρχει τίποτα. Όταν τελειώσουν και με τις τελευταίες διαπραγματεύσεις θα γίνει κανονικά η κηδεία της Ελλάδας. Θα μας τα πάρουν όλα. Τα παιδιά θα φύγουν για έξω και... «τέλος μείνανε βουβοί και γεμάτοι οι καφενέδες από γέρους και χαφιέδες που μιλάν για προκοπή». Αυτοί θα είμαστε.

Πιστεύετε ότι έχουμε ευθύνες κι εμείς, οι πολίτες;

Τεράστια. Όταν τόσα χρόνια ψηφίζουμε τα δύο αυτά κόμματα με 80% και δεν υπάρχει τίποτα άλλο; Εμείς μάθαμε στο ρουσφέτι.

Είμαστε και τεμπέληδες, όπως λένε οι ξένοι;

Αυτοί λένε αυτό που τους συμφέρει. Δουλεύουν πιο πολύ από εμάς οι άλλοι; Οι Έλληνες είναι αυτό, είναι εκείνο, κάνουν το ένα, κάνουν το άλλο... Δεν κατάλαβα. Έχουν κάνει πολλά πράγματα οι Έλληνες και τους χρωστάνε πάρα πολλά όλοι. Αν οι ξένοι είχαν ανακαλύψει π.χ. το Πυθαγόρειο θεώρημα θα ζητούσαν χρήματα για οτιδήποτε ανακαλυπτόταν και στηριζόταν σε τέτοια μεγάλα θεωρήματα. Από εκεί ξεκίνησαν όλα. Τώρα τι έγινε; Η Γερμανία, κάνοντας δύο πολέμους, σακάτεψε όλο τον κόσμο και επειδή δεν κατάφερε να κάνει αυτό που ήθελε μέσω του πολέμου πάει τώρα να το κάνει μέσω οικονομικού πολέμου. Τώρα η Γερμανία κάνει τοκογλυφία. Η ίδια αυτή χώρα θα την πληρώσει πολύ άσχημα αυτή την ιστορία. Γιατί πάνω της θα γυρίσει. Ελπίζω να έχουν βάλει μέχρι τότε λίγο μυαλό και όλα τα κράτη να την αγνοήσουν και να την σβήσουν από το χάρτη.

Στο μαγαζί έχουν έρθει υπουργοί να σας ακούσουν;

Φέτος; Τολμάνε; Όπου πηγαίνουν ακούν τα σχολιανά τους. Τόσα ψέματα πια. Αν υπήρχε Δικαιοσύνη θα έπρεπε να είναι πολλοί απ' αυτούς στη φυλακή. Αυτοί μέχρι και νόμο έχουν βγάλει να μην πηγαίνουν φυλακή.

Αν απαξιώσουμε τους πολιτικούς θα κερδίσουμε κάτι;

Όχι. Πολιτική πάντα θα ασκείται κι έτσι πρέπει να είναι. Δεν καταλαβαίνω απλώς τον νόμο περί ευθύνης υπουργών. Κλέβουν, λένε ψέματα γιατί δεν τους λέει κανένας τίποτα. Λέει ο Γιωργάκης όσα λέει και πάει και ψηφίζει το αντίθετο. Δεν ήταν υφαρπαγή της ψήφου του ελληνικού λαού όταν βγήκε και είπε «λεφτά υπάρχουν κι εγώ θα τα μαζέψω»; Τι έκανε; Έφερε το ΔΝΤ μέσα. Δεν έπρεπε να τον πιάσουν;

Στις επόμενες εκλογές θα αλλάξει το σκηνικό;

Όχι. Δυστυχώς τα δύο κόμματα θα δούμε πάλι.

Να μιλήσουμε για το τραγούδι. Ετοιμάζετε καινούργια δουλειά;

Όχι. Εγώ δεν είμαι από τους τραγουδιστές που κάνω συχνά δισκογραφία. Θα βγει μόνο μια δουλειά στη μνήμη του Μάριου Τόκα και θα έχω συμμετοχή.

«Το ζεϊμπέκικο είναι αντρικός χορός»

Αν σας ζητούσα να ξεχωρίστε κάποια από τις συνεργασίες σας με τους συνθέτες που έχετε δουλέψει θα το κάνατε;

Όλα αυτά που έχω κάνει τα 45 χρόνια που είμαι στο τραγούδι επιλογές μου ήταν και τις αγαπάω όλες. Καλύτερες δουλειές σε όλα αυτά τα χρόνια ήταν με τον Δήμο Μούτση ο «Άγιος Φεβρουάριος», που έκανα στην αρχή της καριέρας μου, και μετά με τον Θάνο τον Μικρούτσικο «Στου αιώνα την παράγκα».

Πολύ δυνατά τραγούδια...

Δεν είναι μόνο αυτό... Ας πούμε «Στου αιώνα την παράγκα» ένα τραγούδι έθαψε όλα τα άλλα. Η «Ρόζα» καπέλωσε όλο τον δίσκο. Όμως, εκεί υπήρχαν καταπληκτικά τραγούδια.

Πως γίνεται ένα τραγούδι επιτυχία;

Αν υπάρχει άνθρωπος που το ξέρει αυτό θα ήταν ο top star όλου του κόσμου.

Μετά από 45 χρόνια στο τραγούδι και μάλιστα τόσο ψηλά, ένα στοιχείο της επιτυχίας ενός τραγουδιού θα μπορούσε να είναι ότι το τραγουδάει ο Δημήτρης Μητροπάνος.

Όχι...όχι. Ένα τραγούδι δεν έχει σημασία αν το είπα εγώ ή κάποιος άλλος. Πολλές φορές ακούω τραγούδια που έγιναν επιτυχία, τα είχαν φέρει σε μένα κι εγώ τα απέρριψα... Συμβαίνουν αυτά.

Στις συνεντεύξεις σας είστε αρκετά σεμνός, έχετε πει ότι τις καταστάσεις τις δημιουργούν οι συνθέτες και οι στιχουργοί και όχι ο τραγουδιστής.

Έτσι είναι. Ο τραγουδιστής είναι το πιο εκφραστικό όργανο της ορχήστρας επειδή μιλάει και απευθύνεται στον κόσμο. Αλλά θα πρέπει να υπάρχει το υλικό. Ό,τι έχει μείνει από τραγούδια, αν το ψάξουμε, είναι τραγούδια που κάτι ήθελε να πει ο δημιουργός. Αυτή είναι η βάση . Εδώ και 15 χρόνια δεν υπάρχουν τραγούδια γιατί οι δημιουργοί είναι αυτοί που σίγησαν. Τραγουδιστές έχουμε και πολύ καλούς. Αλλά δεν έχουμε δημιουργούς. Τα σημερινά παιδιά είναι δυστυχή γιατί ψάχνουν με το τσιγκέλι να βρουν καλά τραγούδια. Εγώ όταν ξεκίνησα τα τραγούδια υπήρχαν στο δρόμο.

Είναι θέμα συναισθήματος; Αυτό που« παράγει» κάθε εποχή;

Πολύ σημαντικό. Εγώ πιστεύω ότι οι δύσκολες εποχές φέρνουν άνθηση στις τέχνες, σε όλες τις τέχνες.

Ένας νέος συνθέτης θα νιώθει και λίγο δέος να σας προτείνει τη δουλειά του...

Δεν έχω δώσει τέτοια εντύπωση. Σε πολλούς νέους έχω συμμετάσχει σε δουλειές τους, έχω κάνει πράγματα.

Σας φέρνουν τραγούδια να ακούσετε;

Ναι, και το κακό ξέρετε ποιο είναι; Μου φέρνουν όλο ζεϊμπέκικα. Έχω πει, «εμένα με αφορά να λέω καλά τραγούδια». Δεν είπα ποτέ ότι θέλω μόνο το ένα ή μόνο το άλλο. Τσάμικο, ζεϊμπέκικο, χασάπικο, ροκ...καλό τραγούδι να είναι. Πέρα από εκεί εγώ λαϊκά θα τραγουδήσω.

Έχετε πει τα πιο συγκλονιστικά ζεϊμπέκικα.

Κι εμένα μ' αρέσει, αλλά δεν μπορεί να σου φέρνει κάποιος 15 τραγούδια και τα 13 να είναι ζεϊμπέκικα

Είναι αποκλειστικά αντρικός χορός το ζεϊμπέκικο ή αλλάξατε γνώμη;

Όχι είναι καθαρά αντρικό το ζεϊμπέκικο. Δεν μου έχει τύχει να δω γυναίκα να χορεύει και να πω μπράβο. Κι όχι μόνο όσα χρόνια τραγουδάω. Ζεϊμπέκικο χορεύω από μικρός. Δεν ήμασταν του ξένου ρεπερτορίου εμείς.

Στο μαγαζί σηκώνονται και χορεύουν;

Όπως έχει γίνει τα τελευταία 20 χρόνια σηκώνονται όλοι μαζί, σπρώχνονται στην πίστα και νομίζουν ότι χορεύουν. Ο τραγουδιστής δεν έχει να κάτσει, εγώ ανεβαίνω πάνω στην ορχήστρα και κάθομαι.

Ασχολείστε με το τι λέει ο κόσμος για εσάς, τι εικόνα του περνάτε;

Όχι δεν ασχολούμαι με αυτά. Κάνω αυτή τη δουλειά και την αγαπάω. Μου φτάνει. Δεν ήμουν ποτέ ο σταρ. Εγώ τραγουδιστής είμαι.

«Ο Ρουβάς είναι στάρ – Ο Στέλιος άγγιζε το τέλειο»

Ο Σταμάτης Κραουνάκης σε πρόσφατη συνέντευξή του σας κατέταξε ανάμεσα στους σταρ της Ελλάδας, αυτούς που ο κόσμος θυμάται με το μικρό τους όνομα, ανάμεσα στην Μελίνα, τον Μάνο, την Αλίκη...

Βεβαίως ο Μάνος, η Αλίκη, η Μελίνα...Αν θέλετε για τα σημερινά δεδομένα ο Ρουβάς είναι σταρ. Αλλά άλλο ο σταρ κι άλλο ο τραγουδιστής. Όπως και στους ηθοποιούς. Δεν θα έλεγες ποτέ τον Κατράκη σταρ. Μεγάλο ηθοποιό.

Εσείς είστε μεγάλος τραγουδιστής...

Δεν θα το πω εγώ αυτό. Αυτό που θέλω να μείνει είναι ότι πέρασε κάποιος απ' αυτή τη δουλειά και την έκανε καλά. Μου φτάνει. Υπάρχουν κάποιοι που λένε «δεν μ' αρέσει ο Καζαντζίδης». Δέχομαι να μου πει «δεν μ΄αρέσει ο Καζαντζίδης», αλλά μη μου πει «δεν αξίζει ο Καζαντζίδης», γιατί θα του σπάσω το κεφάλι.

Είναι η μεγαλύτερη φωνή που πέρασε από την ελληνική μουσική;

Αγγίζει το τέλειο. Τραγούδησε την ξενιτιά και την προσφυγιά. Από την άλλη πλευρά υπήρχε ο Μπιθικώτσης που είπε την άμμο της θάλασσας. Εγώ έχω δηλώσει μακάρι να είχα τη φωνή του Καζαντζίδη και το ρεπερτόριο του Μπιθικώτση.

Αυτές είναι οι δύο φωνές που σας σημάδεψαν;

Ναι. Όταν ήμουν μικρός και δούλευα με τον Ζαμπέτα μου είχε πει «μην κάνεις το λάθος και προσπαθήσεις να μοιάσεις σε κανέναν γιατί δεν θα είσαι ποτέ τίποτα. Αν μιμηθείς κάποιον θα είσαι πάντα ο δεύτερος».

Τον είχατε γνωρίσει τον Καζαντζίδη;

16 χρονών παιδί. Έτυχε να είναι φίλος ενός θείου μου. Είχα πάει να τον δω στο σπίτι του στην Κνωσού που έμενε με την Μαρινέλλα. Για μένα τότε ήταν μύθος. Είχε πάρει και μια κιθάρα και μου έλεγε «έλα να τραγουδήσεις». Σιγά μην τραγούδαγα εγώ, καθόμουν και τον άκουγα. Ήταν κάτι μαγικό. Δεν έχω ξανανιώσει για άνθρωπο έτσι. Δεν κομπλάρω εύκολα αλλά αυτό δεν θα το ξεχάσω ποτέ...

Στη σκηνή έχετε σταθερή παρουσία, βαριά περπατησιά χωρίς κινήσεις και πολλά πολλά...

Όχι αυτά δεν τα κάνω. Βγαίνω για να τραγουδήσω. Αυτό είναι. Εγώ δεν μπορώ καταρχήν να πετάω λουλούδια στον έναν να μου μιλάει ο άλλος, να χαιρετάω. Βγαίνω για να τραγουδήσω για όλους. Δεν μπορώ να χαιρετάω τα πρώτα πέντε τραπέζια, να αρχίσω τα χειροφιλήματα. Και οι άλλοι, δηλαδή, τι; Είναι φτυσμένοι; Δεν το κατάλαβα.

Η φωνή είναι δώρο Θεού;

Ναι, αλλά από εκεί και μετά χρειάζεται δούλεμα.

Πιστεύετε στο Θεό;

Όχι. Πιστεύω με έναν δικό μου τρόπο. Δεν πιστεύω στους παπάδες, δεν πιστεύω σ΄αυτά που λένε. Αυτοί διώξανε τον κόσμο από την εκκλησία.

Σημείωση:Λόγια καθαρά,σταράτα,γνήσια από έναν άνθρωπο,έναν καλλιτέχνη,έναν κομμουνιστή  που  δίδαξε λεβεντιά,ήθος και σεμνότητα!!! πάντα μέσα στη ψυχή του λαού,τραγουδούσε τα βάσανα του,το πόνο του και όταν μιλούσε δεν "κρυβόταν"!!!Από χτες η "εθνική μας μοναξιά"  φαντάζει πολύ μεγαλύτερη...

 -Γι'αυτή του τη συνέντευξη λοιδωρήθηκε και έφαγε τόνους λάσπης και φτηνής κριτικής από  κάποια ερπετά του χώρου,όμως η λάσπη δεν πιάνει τους αΐτούς,μένει στα ερπετά...

Η φωνή του συγκλονιστική πάντα και όταν τραγουδούσε,αλλά και όταν μιλούσε...τραγουδούσε τη ζωή,μιλούσε για τη ζωή,όπως ένας γνήσιος λαΐκός αγωνιστής,που δεν μασάει τα λόγια του!!!

Καλό ταξίδι σύντροφε!!!

πηγές: tzavelas.blogspot.com,aixmi.gr,tsak-giorgis.blogspot.com

Απαίτηση των φοιτητών η διεξαγωγή Διοικητικών Συμβουλίων και Γενικών Συνλεύσεων στο Τ.Ε.Ι. ΛΑΡΙΣΑΣ

ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΩΡΑ….

Τι σημαίνει η ψήφιση του PSI και το κούρεμα των ομολόγων για τα πανεπιστήμια
και τα ΤΕΙ;

Μετατρέποντας τις καταθέσεις των ελληνικών ιδρυμάτων σε ομόλογα δημοσίου μέσω της Τράπεζας της Ελλάδος, και με το κούρεμα των ομολόγων αυτών που ήρθε ως κάτι ελπιδοφόρο για την κυβέρνηση, πραγματοποιήθηκε στην πραγματικότητα μια νόμιμη κλοπή των αποθεματικών των ιδρυμάτων, μια αφαίρεση εκατομμυρίων ευρώ από τα ΑΕΙ και ΤΕΙ από ποσά που χρησιμοποιούνται για τις βασικές λειτουργίες των ιδρυμάτων. Στην ήδη μειωμένη κατά 60% χρηματοδότηση των ιδρυμάτων, το κούρεμα έρχεται ως το «κερασάκι στην τούρτα» των αντιλαϊκών πολιτικών που ακολουθούνται και στο χώρο της εκπαίδευσης οδηγώντας πολλά ιδρύματα, και μέσα σε αυτά όλα τα ΤΕΙ της χώρας σε αδιέξοδο, καθώς δεν υπάρχουν χρήματα για τις βασικές ανάγκες λειτουργίας (μισθοδοσία, εξοπλισμός, συντήρηση κλπ).


Το ΤΕΙ Αθήνας χάνει 9,1 εκατ. ευρώ,
της Πάτρας 5 εκατ.,
της Θεσσαλονίκης 7,9 εκατ.,
το ΤΕΙ Καβάλας 1,6 εκατ.,
το ΤΕΙ Σερρών 3,5 εκατ.
Το ΤΕΙ Λάρισας 7 εκατ., κ.λπ.
Η σύνοδος ΤΕΙ αποφάσισε την αναστολή λειτουργίας των ιδρυμάτων την
περασμένη Πέμπτη και Παρασκευή, ενώ υποστηρίζει πως εάν δεν εξασφαλιστούν
οι ελάχιστες προϋποθέσεις λειτουργίας των ιδρυμάτων, οι πρόεδροι θα υποβάλουν
τις παραιτήσεις τους. Ζητούν υπογραφή των προϋπολογισμών του 2012, έκτακτη
οικονομική ενίσχυση στα ιδρύματα για να καλυφθούν τα κενά από το «κούρεμα»,
αξιοποίηση του ταμειακού υπολοίπου του 2011. Δήλωσαν ότι θα καταθέσουν και
μηνύσεις κατά της Τράπεζας της Ελλάδας.

Η δική μας απάντηση είναι μία: Όσο Αυτοί θα προσπαθούν να διαλύσουν
το δημόσιο και δημοκρατικό Πανεπιστήμιο, Εμείς θα το κρατάμε ζωντανό με τους
αγώνες μας ενάντια σε νόμο Διαμαντοπούλου και Κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-
Τεχνοκρατών.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
-Καμία περικοπή στην χρηματοδότηση και στα αποθεματικά των ΑΕΙ-ΤΕΙ
-Ανατροπή του αντισυνταγματικού νόμου-εκτρώματος της Διαμαντοπούλου. .
-Ανατροπή της εγκυκλίου για την περικοπή των συγγραμμάτων. Καμία μείωση των
φοιτητικών παροχών. Καμία επιβολή ενοικίου στις φοιτητικές εστίες.
-Καμία σκέψη για δύο κύκλους σπουδών, και για εισαγωγή πιστωτικών μονάδων.
-Ανατροπή της εγκυκλίου για τα φοιτητικά πάσο. Δωρεάν χορήγησή τους από τις
Γραμματείες.
-Καλούμε τις παρατάξεις ΔΑΠ-ΠΑΣΠ να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να
καλέσουν άμεσα Δ.Σ και Γενικές Συνελέυσεις.

Ή εμείς Ή αυτοί

Η δημόσια εκπαίδευση στο στόχαστρο. Του Νόαμ Τσόμσκι

Η δημόσια εκπαίδευση βρίσκεται υπό απειλή σε ολόκληρο τον κόσμο και η απάντηση έρχεται από τις φοιτητικές διαδηλώσεις που έλαβαν πρόσφατα χώρα στην Βρετανία, τον Καναδά, τη Χιλή, την Ταϊβάν και αλλού. Η Καλιφόρνια αποτελεί επίσης ένα πεδίο μάχης.

Οι Los Angeles Times κάνουν λόγο για μια εκστρατεία για την καταστροφή του μεγαλύτερου δημόσιου συστήματος τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στο κόσμο: «Εκπρόσωποι του Κρατικού Πανεπιστήμιου της Καλιφόρνια ανακοίνωσαν σχέδια για το πάγωμα των εγγραφών την επόμενη άνοιξη στις περισσότερες πανεπιστημιοπόλεις με τους υποψήφιους σπουδαστές να περιμένουν ,το επόμενο φθινόπωρο, το αποτέλεσμα της προτεινόμενης πρωτοβουλίας φορολόγησης που θα ψηφιστεί το Νοέμβριο».

Παρόμοια υποχρηματοδότηση βρίσκεται σε εξέλιξη σε εθνικό επίπεδο. «Στις περισσότερες πολιτείες πλέον είναι τα δίδακτρα και όχι η κρατική επιχορήγηση που καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος του προϋπολογισμού», αναφέρουν οι New York Times, ενώ συμπληρώνουν: «έτσι η εποχή των προσιτών τετραετούς φοίτησης δημοσίων πανεπιστημίων, σημαντικά επιδοτούμενων από το κράτος, μάλλον έχει παρέλθει».
«Υπήρξε μια μετατόπιση από την πεποίθηση πως εμείς ως έθνος επωφελούμαστε από την ανώτατη εκπαίδευση, σε μία αντίληψη πως είναι οι άνθρωποι που λαμβάνουν αυτή την εκπαίδευση αυτοί οι οποίοι ωφελούνται πρωταρχικά και έτσι θα πρέπει να πληρώσουν γι’αυτό», εξηγεί ο Ρόναλντ Έχρενμπεργκ του Κρατικού Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και διευθυντής του Ερευνητικού Ινστιτούτου Ανώτατης Εκπαίδευσης Cornell.
Μια πιο ακριβής περιγραφή , νομίζω είναι «Αποτυχία μέσω Σχεδιασμού» ο τίτλος μίας πρόσφατης έρευνας από το ινστιτούτο Οικονομικής Πολιτικής, το οποίο αποτελεί μία αξιόπιστη πηγή έγκυρων πληροφοριών και αναλύσεων για την κατάσταση της οικονομίας.
Η μελέτη εξετάζει τις συνέπειες του σχεδιασμού που έγινε πριν μια γενιά περίπου. Ένας σχεδιασμός που έδινε έμφαση στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και στην offshore επιχειρηματικότητα αντί της εγχώριας παραγωγής.
Μια πρωταρχική αιτιολόγηση για το σχεδιασμό είναι αυτό που ο νομπελίστας Τζόζεφ Στίγκλιτζ ονόμασε «θρησκεία», ότι, δηλαδή «οι αγορές οδηγούν σε θετικά αποτελέσματα», το οποίο βέβαια επλήγη πρόσφατα με την κατάρρευση της φούσκας των ακινήτων προκαλώντας τη τρέχουσα οικονομική κρίση.
Εικασίες γίνονται και για τα υποτιθέμενα οφέλη από την ραγδαία επέκταση των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων στις αρχές του 1970. Μια πιο πειστική περιγραφή δόθηκε από τον Μάρτιν Γουλφ, ανώτερο οικονομικό ανταποκριτή των Financial Times: «Ένας εκτός ελέγχου χρηματοπιστωτικός τομέας κατατρώει την νέα οικονομία των αγορών από μέσα, ακριβώς όπως η προνύμφη της αράχνης τρώει το σώμα που την φιλοξενεί».
Ταξικός σχεδιασμός
Η έρευνα παρατηρεί πως «Η Αποτυχία του Σχεδιασμού» είναι ταξική. Για τους σχεδιαστές υπήρξε μια εκπληκτική επιτυχία, όπως φάνηκε από την τρομερή συγκέντρωση του πλούτου στο ανώτερο 1% , 0,1% στη πραγματικότητα, την ίδια ώρα που η πλειοψηφία έχει περιοριστεί στην ουσιαστική στασιμότητα ή και την υποβάθμιση.
Κοντολογίς, όταν έχουν την ευκαιρία οι «Άρχοντες της Ανθρωπότητας», εφαρμόζουν το άθλιο αξίωμα «όλα για μας και τίποτα για τους άλλους», όπως το εξήγησε ο Άνταμ Σμιθ πολύ καιρό πριν.
Η μαζική δημόσια εκπαίδευση είναι ένα από τα μεγάλα επιτεύγματα της αμερικανικής κοινωνίας. Είχε πολλές διαστάσεις. Ένας στόχος ήταν να προετοιμάσει τους αγρότες για την ανεξάρτητη ζωή ως μισθωτοί που θα ανέχονταν αυτό που θεωρείται ως δουλεία.
Το στοιχείο του εξαναγκασμού δεν πέρασε χωρίς προειδοποίηση. Ο Ραλφ Έμερσον παρατήρησε ότι οι πολιτικοί ηγέτες καλούν για δημόσια εκπαίδευση διότι φοβούνται ότι «Αυτή η χώρα γεμίζει με χιλιάδες και εκατομμύρια ψηφοφόρων, και θα πρέπει να τους εκπαιδεύσει για να τους κρατήσει μακριά από το λαιμό τους». Αλλά εκπαιδευμένοι με τον σωστό τρόπο: Με περιορισμένες τις προοπτικές και την κατανόηση τους, αποθαρρυμένοι από την ελεύθερη και ανεξάρτητη σκέψη και εκπαιδευμένοι για υπακοή.
Αποκατάσταση πειθαρχίας
Αυτό το άθλιο αξίωμα και η υλοποίησή του έχουν ονομαστεί πρόσθια αντίσταση, η οποία με τη σειρά της προκαλεί τους ίδιους φόβους μεταξύ των διαφόρων ελίτ. Πριν από σαράντα χρόνια υπήρχε έντονη ανησυχία ότι ο πληθυσμός θα απελευθερωθεί από την απάθεια και την υπακοή.
Από τότε, πολλά μέτρα έχουν ληφθεί για την αποκατάσταση της πειθαρχίας.
Μία είναι η σταυροφορία για την ιδιωτικοποίηση - την τοποθέτηση του ελέγχου σε αξιόπιστα χέρια.
Ένας άλλος τρόπος είναι απότομες αυξήσεις των διδάκτρων, σχεδόν 600% από το 1980. Αυτές παράγουν ένα σύστημα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με «πολύ περισσότερη οικονομική διαστρωμάτωση από αυτή που ισχύει σε οποιαδήποτε άλλη χώρα», σύμφωνα με την Τζέιν Γουέλμαν, πρώην διευθύντρια της Delta Cost Project, η οποία παρακολουθεί τα θέματα αυτά. Τα δίδακτρα αυξάνουν το μακροπρόθεσμο χρέος των φοιτητών και ως εκ τούτου ενισχύουν την υποταγή τους στην ιδιωτική εξουσία.
Οι αιτιολογίες βασίζονται σε οικονομικούς λόγους, αλλά είναι δεν είναι τόσο πειστικές. Σε χώρες με πολλούς φτωχούς, συμπεριλαμβανομένου του Μεξικού, τα δίδακτρα παραμένουν δωρεάν ή ονομαστικά. Αυτό συνέβαινε και στις Ηνωμένες Πολιτείες, όταν ήταν πολύ φτωχότερες μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και τεράστιος αριθμούς των μαθητών ήταν σε θέση να εισέλθουν στο κολέγιο βάσει του νομοσχεδίου GI - ένας παράγοντας με μοναδικά υψηλή οικονομική ανάπτυξη, ακόμα και βάζοντας στην άκρη τη σημασία της βελτίωσης της ζωής.
Άλλος τρόπος είναι η κορπορατικοποίηση των πανεπιστημίων. Αυτό έχει οδηγήσει σε δραματική αύξηση των επιπέδων της διοίκησης, συχνά αυστηρά επαγγελματική αντί προερχόμενη από τη σχολή, όπως πριν, αλλά και στην επιβολή της επιχειρηματικής κουλτούρας της "αποτελεσματικότητας" - μιας ιδεολογικής προπαγάνδας εκτός της οικονομικής.
Ένα παράδειγμα είναι η απόφαση των κρατικών κολεγίων για την εξάλειψη των προγραμμάτων στον τομέα της νοσηλείας, της μηχανικής και της επιστήμης των υπολογιστών, επειδή είναι δαπανηρές - και τυχαίνει να είναι τα επαγγέλματα όπου υπάρχει έλλειψη εργατικού δυναμικού, όπως αναφέρουν οι New York Times.
Η απόφαση βλάπτει την κοινωνία, αλλά είναι σύμφωνη με την ιδεολογία του βραχυπρόθεσμου κέρδους μιας επιχείρησης αδιαφορώντας για τις ανθρώπινες επιπτώσεις.

πηγη:http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/i-dimosia-ekpaideysi-sto-stoxastro-toy-noam-tsomski

Αυτοκτονία στο Σύνταγμα-Έφτασαν τις 1.727 στην Ελλάδα του Μνημονίου

Ο λόγος για έναν συνταξιούχο φαρμακοποιό, που γεννήθηκε το 1935, και με τις σφαίρες της εξαθλίωσης και της φτώχειας έδωσε τέλος στη ζωή του χθες στις 9 το πρωί, σκοτώνοντας ταυτόχρονα κάθε έναν από εμάς.

Το σημείωμα που άφησε πίσω του

«Η κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου εκμηδένισε κάθε ίχνος επιβίωσής μου που στηριζόταν σε μια αξιοπρεπή σύνταξη που επί 35 χρόνια εγώ μόνον (χωρίς ενίσχυση κράτους) πλήρωνα γι’ αυτή» έγραφε μεταξύ άλλων στο σημείωμα που άφησε πίσω του απαντώντας με σαφήνεια το γιατί προέβη σε αυτή την πράξη και συνέχιζε: «Δεν μπορώ να βρω άλλο τρόπο αντίδρασης εκτός από ένα αξιοπρεπές τέλος, πριν αρχίσω να ψάχνω στα σκουπίδια για τη διατροφή μου».

«Πιστεύω πως οι νέοι χωρίς μέλλον κάποια μέρα θα πάρουν τα όπλα και στην πλατεία Συντάγματος θα κρεμάσουν ανάποδα τους εθνικούς προδότες όπως έκαναν το 1945 οι Ιταλοί στον Μουσολίνι (πιάτσα Πορέτο του Μιλάνου)», κατέληγε.

Η οικονομική κρίση όπλισε το χέρι 1.727 ανθρώπων στην Ελλάδα του Μνημονίου

Στο μεταξύ, πριν από δύο μήνες, σε απάντηση του τότε υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Χρήστου Παπουτσή αποκαλύφθηκε ότι οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν πάνω από 20% κατά τη διετία του Μνημονίου.

Συγκεκριμένα, την τριετία 2009 – 10 Δεκεμβρίου 2011, οι αυτοκτονίες και οι απόπειρες αυτοκτονίας ανέρχονται σε 1.727.

Μας οδηγούν από τη μιζέρια και την εξαθλίωση στον θάνατο.

Δεν μπορούμε να παραμένουμε παθητικοί παρακολουθώντας τους να μας εκτελούν εν ψυχρώ!

ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ!

ΝΑ ΚΗΔΕΨΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ!

Πέθανε ο σύντροφος Γιάννης Μπανιάς

Στα 73 του χρόνια, πέθανε αργά τη νύχτα στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», όπου επί ενάμιση μήνα έδωσε άνιση μάχη με τον καρκίνο ο Γιάννης Μπανιάς. Ο σύντροφος Γιάννης υπήρξε ηγετική προσωπικότητα της Ανανεωτικής και Ριζοσπαστικής Αριστεράς, με πάνω από μισό αιώνα συμμετοχή στους αγώνες της νεολαίας και των εργαζομένων, με αντιδικτατορική δράση, γραμματέας του ΚΚΕ εσωτερικού, ηγετική φυσιογνωμία της ΑΚΟΑ και του ΣΥΡΙΖΑ, που διετέλεσε βουλευτής του. Σταθερός στις αξίες της Αριστεράς, συνομιλητής με επιχειρήματα, ανθρώπινος και καταδεκτικός. Η πολιτική κηδεία του θα γίνει το Σάββατο 31-3-2012, στις 12 το μεσημέρι, στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.

Μήνυμα της ΚΠΕ του ΣΥΝ για το θάνατο του Γιάννη Μπανιά

  «Ο θάνατος του σύντροφου Γιάννη Μπανιά αποτελεί μια μεγάλη απώλεια για το χώρο της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς. Ο Γιάννης Μπανιάς υπήρξε ένας άοκνος, συνεπής και μεθοδικός αγωνιστής στην υπόθεση του σοσιαλισμού με δημοκρατία και ελευθερία, στην υπόθεση της κομμουνιστικής ανανέωσης. Ανθρώπινος και καταδεκτικός αφοσιώθηκε με όλες του τις δυνάμεις, σε όλη του την πολιτική διαδρομή, στην υπηρεσία των ιδανικών και των αξιών της αριστεράς.
Η ηγετική του παρουσία στην θέση του γραμματέα του ΚΚΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ  σφράγισε ανεξίτηλα το εγχείρημα της κομμουνιστικής ανανέωσης στην πατρίδα μας. Οι πολιτικές παρεμβάσεις του σ. Γιάννη αποτέλεσαν ανάχωμα απέναντι σε φωνές που ωθούσαν στην αποϊδεολογικοποίηση της αριστεράς και την μετατόπισή της προς συντηρητικότερες κατευθύνεις. Η συμβολή του Γ. Μπανιά στο ενωτικό εγχείρημα της σύγχρονης ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς, τον ΣΥΡΙΖΑ, υπήρξε καθοριστική για την ύπαρξη και την ενδυνάμωσή του.
Μακάρι το παράδειγμά του να βρίσκει πάντα μιμητές ανάμεσα στους χιλιάδες  αριστερούς και αριστερές που εμπνέονται από την υπόθεση του ελεύθερου, ανθρώπινου και δημοκρατικού σοσιαλισμού.
Τον αποχαιρετούμε με συγκίνηση και σεβασμό.»

Σύντομο βιογραφικό σημείωμα του Γιάννη Μπανιά

Γεννήθηκε στους Μελισσουργούς Άρτας στις 27-9-1939.
Πτυχιούχος της Σχολής Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
Στη δεκαετία του ’50 δραστηριοποιείται στους μαθητικούς αγώνες για το Κυπριακό.
Φοιτητής στο Γκρατς Αυστρίας από το 1957 αναπτύσσει έντονη συνδικαλιστική δράση. Εκλέγεται στο ΔΣ του Συλλόγου Ελλήνων Φοιτητών Γκρατς. Την ίδια περίοδο γίνεται μέλος του παράνομου ΚΚΕ και του ΚΚ Αυστρίας. Για τη δράση του αυτή του αφαιρείται από τις ελληνικές αρχές το διαβατήριο και απελαύνεται στην Ελλάδα, όπου συνεχίζει τις σπουδές του στο ΕΜΠ.
Παίρνει ενεργό μέρος στους φοιτητικούς και δημοκρατικούς αγώνες για το 1 1 4 και το 15%. Εκλέγεται Γραμματέας της Σπουδάζουσας της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη και στο Προεδρείο του Κεντρικού Συμβουλίου της.

Η δικτατορία του 1967 τον βρίσκει στο στρατό, όπου υφίσταται ταλαιπωρίες για τα φρονήματά του. Μετά την απόλυσή του, αναπτύσσει έντονη αντιστασιακή δράση από τις γραμμές του «Ρήγα Φεραίου» και του «Πανελλήνιου Αντιδικτατορικού Μετώπου» (ΠΑΜ). Συλλαμβάνεται και εξορίζεται στο Παρθένι της Λέρου. Μετά την πτώση της δικτατορίας δραστηριοποιείται πολιτικά στην προσπάθεια για την ενότητα της Αριστεράς που ονομάστηκε «Κίνηση των 77» και στη συνέχεια στο ΚΚΕ Εσωτερικού.
 Παίρνει ενεργό μέρος στο συνδικαλιστικό κίνημα των μηχανικών και του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΤΕΕ). Το 1974 εκλέγεται για 3 χρόνια Πρόεδρος της Αντιπροσωπίας του ΤΕΕ.

Μέλος της Κ.Ε και στη συνέχεια του Ε.Γ. του ΚΚΕ Εσωτερικού από το 1976 έως το 1981. Το 1982 εκλέγεται Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ Εσωτερικού. Μετά τη διάσπασή του το 1987, συνεχίζει τους κοινωνικούς και πολιτικούς του αγώνες από τις γραμμές του ΚΚΕ Εσωτερικού – Ανανεωτική Αριστερά και στη συνέχεια, μέχρι σήμερα, της Ανανεωτικής Κομμουνιστικής Οικολογικής Αριστεράς (ΑΚΟΑ).
Από τα ιδρυτικά στελέχη και μέλος της Γραμματείας του «Χώρου Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς», που υπήρξε προπομπός του ΣΥΡΙΖΑ.
Ενεργό μέλος στο κίνημα κατά της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης από τις γραμμές του «Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ».
Μέλος της Γραμματείας της «Πρωτοβουλίας για τη Συσπείρωση της Αριστεράς».
Υποψήφιος βουλευτής στην Α΄ Αθηνών στις εκλογές της 7/3/2004 με το συνδυασμό «Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς- Ενωτικό Ψηφοδέλτιο (ΣΥΡΙΖΑ).
Στις εκλογές του 2007 εκλέγεται βουλευτής ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Κατά τη θητεία του ασχολήθηκε με θέματα Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων και πήρε μέρος σε αποστολές του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στην Αίγυπτο, τη Γάζα, τη Μολδαβία.
Μέχρι πρόσφατα μετείχε στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ ως συντονιστής της.